850 Ha!

Biriyle muhabbet edecekseniz lafa giriş önemlidir.
Açık olmalısınız.
Hele ki muhatabınız benim gibi her daim "ne olacak bu memleketin hali" diye düşünen biriyse daha da açık.
Bir düğünün tam ortasında "Ulan takıyı da taktık bir de millet beni piste sürüklemeden kendi rızamla iki dakika oynarsam, bu iş bitti" diyordum ki; düğünden düğüne gördüğüm ve akrabalık bağımızı bir türlü çözemediğim bir ses: 
"Gençlerin işi çok zor Metinciğim." deyiverdi.
Pistte kendini oradan oraya atan gençleri kastettiğini sanarak
"Evet çok yorucu olmalı maşallah hiç oturmadılar" diyecektim ki
bir gariplik olduğunu sezerek susuverdim.
"Neden zor gençlerin işi" diye bir sor bakalım değil mi?
Yok!
En anlamış surat ifadesiyle anlamasam da garanti bir cümle kurdum.
— Evet gerçekten çok zor.
— Bizim zamanımızda böyle değildi.
İş sarpa sarıyordu.
Senin zamanında olmayan ne be kardeşim?
Adam bir de kurduğu her cümle sonunda mola vermiyor mu?
Kendimi pistte mi atsam ne yapsam?
— Zaman değişiyor.
— Değişiyor Metinciğim değişiyor. Günde 850 az değil! Dile kolay!
— 850 ha vay be!
— Sen hiç gördün mü?
— Eeeee...
Şimdi neyi desem hiç olmayacak.
Gördüm desem o da olmaz.
— Görmedim.
— Görmelisin Metinciğim müthiş bir şey.
— Televizyonda görmüş olabilirim ama!
— Televizyondan olmaz, canlı görmelisin. Adamlar aşmış artık. Tamamen otomasyon.
— Tamamen ha!
— Tamamen Metinciğim tamamen.
Aha da yine mola verdi.
Sigara yakacak herhalde.
Bu gelen halaya takılsam mı ki?
Ulan başka zaman zorla kaldırırlar şansa bak yaa!
— Ne diyordum?
— Tamamen diyordun ağabey.
— Evet evet. Tamamen bir sabır olayı.
— Sabır önemli tabii.
— Gençlerimiz sabırsız ama bu işler sabır istiyor Metinciğim?
Ya sabır !

2005
(Eski Yazılardan)