Aynen yayınlıyorum ama okumasanız da olur.
Küçük kardeşlere uzanan diller yarın ruz-ı mahşerde...
Ben bu itin kuyruğu oluyorum. ve bir it kuyruğu olarak benden bir önceki kardeşin ben küçük kardeşe bakış açısı "ohhh....artık, bakkala ekmek, gazete almaya gitmeye son...yılların acısını ondan çıkarmalıyım..." oluyo...("oluyor" Türkçeye hassasiyetiniz bağlamında...her ne kadar evlenip, iş güç sahibi olsam da, küçük kardeş konumum her zaman fırça yememe sebep teşkil edecektir.)
ne diyordum....heeh... küçük kardeşler bakkala göndermek için değildir!!! Şu hazin manzaraya bir bakın... sabahın erken saatleri...şehir gri bir sisin altında hapisken, hava parçalı bulutluluğun verdiği esintiyle küçücüüüüüük kardeşlerin yüzüne soğuk bir kırbaç gibi şaklar...yer yer kızaran yanaklarında uyku mahmurluğunun henüz yüzlerinden silemediği o masumanelik... çocuk rüyalarının sevecenliğiyle dolu kocaman gülücüklerini avuçlarının içinde sıkıca tuttukları ekmek, süt, gazete...zırt vırt paralarını kaybetme, düşürme korkusu aniden dağıtır. ve bakkalın önünde toplanır aynı makus kaderi paylaşanlar...o minicik, ufacık kardeşler....soğuktan titreyen ellerini bakkal amcaya uzatırken, birbirine vuran dişleri arasından zar zor şu sözcükler dökülür: Bir ekmek........
(hıçkırık, hıçkırık....)
tam bu esnada sıcak evin camından (daha önce gazozunu paylaşmamak için sotelere saklanıp içen) büyük kardeş sırıtarak bakmaktadır....
ah biz küçük kardeşler....
Hem bu kardeşin küçüklüğü de önemli... benden sonra bir kardeş daha yapılmadıysa günahım ne.... benim sabah kalkar kalkmaz bakkala gitme, her susayana su dağıtma...gibi acılarımı dindireceğim (yani tecrübelerimi paylaşacağım demek istiyorum) kimse de yok...
Ayrıca ebeveynler bu sözü söylemekle iğneden ipliğe haklıdır."it ite, it kuyruğuna" iş buyurduğu için ciddi performans sorunlarıyla karşılaşılabilmektedir vesselam... Hele büyük kardeşin bu lafı işitmesinden hemen sonra "aba altından sopa göstermesi" de küçük kardeşlerin psikolojisine olumsuz etki eder ki, bu konuya Freud daha önce değinmişti, geçelim.
Bu darb-ı mesellere bir tane daha eklemek gerekecek: Sen tilkiysen, ben kuyruğuyum.
Yine de seni seviyorum abicim......ehühühüh.....
(her şeye rağmen sevecen küçük kardeş)
2005 Yezdan NUR BABAN
BASIN BİLDİRİSİDİR
"Küçük kardeşlere uzanan diller yarın ruz-ı mahşerde"başlığı altında yorum yazan ve kardeşim olduğumu iddia eden şahısla yakından uzaktan bir ilişkim yoktur. Çok açıktır ki 'dil yanlışları' üzerine yapmakta olduğum onurlu mücadelemi sekteye uğratmak isteyen bazı dış mihraklar, kamu oyunu kullanarak beni yolumdan uzaklaştırmaya çalışıyorlar ama başaramayacaklar. Yıkılmadım, ayaktayım. (müzik girer)
Metin ÇAKIR
BEN DE SENİ ÇOK SEVİYORUM TEKNE KAZINTIM BENİM! BİR KASA GAZOZ ALSAM DA BU KONUYU KAPATSAK OLMAZ MI?
Küçük kardeşlere uzanan diller yarın ruz-ı mahşerde...
Ben bu itin kuyruğu oluyorum. ve bir it kuyruğu olarak benden bir önceki kardeşin ben küçük kardeşe bakış açısı "ohhh....artık, bakkala ekmek, gazete almaya gitmeye son...yılların acısını ondan çıkarmalıyım..." oluyo...("oluyor" Türkçeye hassasiyetiniz bağlamında...her ne kadar evlenip, iş güç sahibi olsam da, küçük kardeş konumum her zaman fırça yememe sebep teşkil edecektir.)
ne diyordum....heeh... küçük kardeşler bakkala göndermek için değildir!!! Şu hazin manzaraya bir bakın... sabahın erken saatleri...şehir gri bir sisin altında hapisken, hava parçalı bulutluluğun verdiği esintiyle küçücüüüüüük kardeşlerin yüzüne soğuk bir kırbaç gibi şaklar...yer yer kızaran yanaklarında uyku mahmurluğunun henüz yüzlerinden silemediği o masumanelik... çocuk rüyalarının sevecenliğiyle dolu kocaman gülücüklerini avuçlarının içinde sıkıca tuttukları ekmek, süt, gazete...zırt vırt paralarını kaybetme, düşürme korkusu aniden dağıtır. ve bakkalın önünde toplanır aynı makus kaderi paylaşanlar...o minicik, ufacık kardeşler....soğuktan titreyen ellerini bakkal amcaya uzatırken, birbirine vuran dişleri arasından zar zor şu sözcükler dökülür: Bir ekmek........
(hıçkırık, hıçkırık....)
tam bu esnada sıcak evin camından (daha önce gazozunu paylaşmamak için sotelere saklanıp içen) büyük kardeş sırıtarak bakmaktadır....
ah biz küçük kardeşler....
Hem bu kardeşin küçüklüğü de önemli... benden sonra bir kardeş daha yapılmadıysa günahım ne.... benim sabah kalkar kalkmaz bakkala gitme, her susayana su dağıtma...gibi acılarımı dindireceğim (yani tecrübelerimi paylaşacağım demek istiyorum) kimse de yok...
Ayrıca ebeveynler bu sözü söylemekle iğneden ipliğe haklıdır."it ite, it kuyruğuna" iş buyurduğu için ciddi performans sorunlarıyla karşılaşılabilmektedir vesselam... Hele büyük kardeşin bu lafı işitmesinden hemen sonra "aba altından sopa göstermesi" de küçük kardeşlerin psikolojisine olumsuz etki eder ki, bu konuya Freud daha önce değinmişti, geçelim.
Bu darb-ı mesellere bir tane daha eklemek gerekecek: Sen tilkiysen, ben kuyruğuyum.
Yine de seni seviyorum abicim......ehühühüh.....
(her şeye rağmen sevecen küçük kardeş)
2005 Yezdan NUR BABAN
BASIN BİLDİRİSİDİR
"Küçük kardeşlere uzanan diller yarın ruz-ı mahşerde"başlığı altında yorum yazan ve kardeşim olduğumu iddia eden şahısla yakından uzaktan bir ilişkim yoktur. Çok açıktır ki 'dil yanlışları' üzerine yapmakta olduğum onurlu mücadelemi sekteye uğratmak isteyen bazı dış mihraklar, kamu oyunu kullanarak beni yolumdan uzaklaştırmaya çalışıyorlar ama başaramayacaklar. Yıkılmadım, ayaktayım. (müzik girer)
Metin ÇAKIR
BEN DE SENİ ÇOK SEVİYORUM TEKNE KAZINTIM BENİM! BİR KASA GAZOZ ALSAM DA BU KONUYU KAPATSAK OLMAZ MI?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız bizim için değerli. Lütfen yazıyla ilgili görüşlerinizi bizimle paylaşınız.